Kilkanaście lat temu pisaliśmy o początkach harcerstwa w powiecie sławieńskim. Młodszym Czytelnikom przypominamy ten tekst.
Harcerz-pasjonata
Bogdan Chruścicki – dzięki niemu już w 1945 r. w Sławnie pojawili się harcerze. Ten młody, dziewiętnastoletni człowiek, do tworzenia pierwszych zastępów wziął się bezpośrednio po przyjeździe do Sławna. Co prawda nie miał wtedy jeszcze pełnomocnictwa do pełnienia funkcji komendanta hufca (otrzyma je dopiero wiosną 1946 r.), ale pełen ideałów mocno zaangażował się w społeczną pracę na rzecz harcerstwa.
Na początek nawiązuje kontakty z osobami tworzącymi nowe szkoły na terenie powiatu. Wobec braku środków komunikacji krąży po całym powiecie na rowerze. Wysiłek ten przynosi wymierne efekty. Udaje mu się zachęcić do organizowania drużyn i zastępów, dawnych harcerzy – nauczycieli. Wielką pomoc otrzymuje od Tadeusza Łaszcza, pierwszego kierownika Liceum w Sławnie. Już we wrześniu 1945 r., w kierowanej przez siebie placówce stworzył on dwie drużyny harcerskie. Męska nosiła imię Zawiszy Czarnego a żeńska – Emilli Plater. Pod koniec 1945 r. w Liceum było już około 70 harcerzy.
Kolejna drużyna harcerska zostaje zorganizowana w Sławnie, w styczniu 1946r. w Szkole Podstawowej (przy Placu Sportowym). Tu także jej twórcą jest Tadeusz Łaszcz. Nosi ona imię Bolesława Chrobrego a w krótkim czasie zapisuje się do niej 40 druhów.
- Przyrzeczenie harcerskie składaliśmy na proporzec hufca, podczas uroczystego ogniska obok opodal wiekowego dębu w lasku komunalnym - wspomina po latach Stanisław Poprawski, jeden z pierwszych sławieńskich harcerzy, bardziej znany jako współtwórca Orkiestry Dętej im. Ziemi Sławieńskiej. - To było dla nas ogromne przeżycie poprzedzone zabawami, grami terenowych próbami oraz egzaminami z wiedzy ogólnoharcerskiej
W Darłowie
Tu do zawiązania pierwszych drużyn harcerskich dochodzi już pod koniec lata 1945 r. Przedwojenny harcerz Marian Kalinowski organizuje w tym mieście morską drużynę harcerską. Jednym z jej zadań było popularyzowanie wychowania morskiego wśród młodzieży. Cel ten realizowano między innymi poprzez szkolenie żeglarskie na stopień sternika. Znaczenie i mobilność harcerzy doceniał Jan Dulewicz, pierwszy burmistrz Darłowa, który w przekazał im w tzw. zabezpieczenie gmach dawnego Związku Rolniczego przy dzisiejszej ulicy Tkackiej 1. Przy okazji Dulewicz mógł być spokojny o budynek sporej wartości, bo obecność harcerzy chroniła go przed zmorą tamtych czasów czyli szabrownikami.
Później mieściła się tam szkoła rolnicza. dzisiaj pierwsza siedziba darłowskich harcerzy niszczeje sprzedana prywatnej osobie.
Kolejna darłowska drużyna powstaje w 1946 r. w Państwowym Gimnazjum i Liceum Handlowym. Jej twórcą jest Eugeniusz Strużyński.
Napisz komentarz
Komentarze