foto. Rok 1947. Drużyna ZHP z Darłowa. Drugi od prawej ksiądz - franciszkanin Damian Tyniecki, pierwszy proboszcz darłowskiej parafii.
Harcerstwo na wsi
Także w miejscowościach wokół Sławna zaczynają się tworzyć harcerskie zastępy. Pierwsza drużyna powstaje w Sławsku. Jej inicjatorem jest kierownik tutejszej szkoły - Edmund Plank. Drużynowym mianowany zostaje Zenon Klich a przybocznym - Jerzy Rudenko. Podobne drużyny powstają także we Wrześnicy (założyciele: Robert i Wiesław Szanel oraz Tadeusz Gajewski) i Warszkowie (założyciel Leonard Wielkopolan). Już w pierwszym okresie istnienia harcerze biorą udział w szeregu działań organizacyjnych. zabawy, gry terenowe, wieczornice i akademie miały za zadanie nie tylko doskonalić sprawność fizyczną ale także uczyć patriotyzmu. Trzeba bowiem pamiętać, że początek powojennego harcerstwa to walka o prawidłowe kształtowanie, wypaczonych wojną cech osobowych młodzieży. Ważne było tu zaangażowanie nauczycieli, którzy poprzez harcerską organizację mogli oddziaływać wychowawczo na młodych ludzi. W lecie 1946 r. pierwszy obóz harcerskiw Jarosławcu (wówczas Jackowo) organizuje Bogdan Chruścicki. Z jego inicjatywy odbywają się drużynowe biegi na stopnie i i sprawności harcerskie oraz szkolenia kadry instruktorskiej. Tamten czas to także wielkie problemy z umundurowaniem. O jednolite stroje było trudno, więc harcerze podkreślali swoją odrębność pasami głównymi z lilijką a także rogatywkami i... wojskowymi bagnetami zamiast tradycyjnej finki. Jak sami po latach wspominają - bardziej przypominali partyzanckie oddziały niż harcerski zastęp.
Pierwsza komenda hufca
W sformalizowany sposób sławieńskie harcerstwo zaczęło działać 15 kwietnia 1945 r.
W dniu tym nie tylko Bogdan Chruścicki otrzymał oficjalną nominację na komendanta hufca, ale także władze na siedzibę hufca wyznaczyły miasto Sławno.
Na początek biuro komendy hufca mieściło się w prywatnym mieszkaniu Bogdana Chruścickiego przy ulicy Armii Czerwonej 8 (dzisiaj Gdańska).
Napisz komentarz
Komentarze